‘De tijd duurt één mens lang’ (Remco Campert)
Na een lang ziekbed is eind september onze oud-collega Willy van der Kwaak op 66-jarige leeftijd overleden. Willy was een groot deel van haar werkzame leven actief betrokken bij het opleiden van informatieprofessionals. Dat deed ze in verschillende rollen, het laatste bij De Haagse Hogeschool.
Willy volgde zelf in de jaren zeventig haar opleiding aan de P.A. Tiele Academie in Den Haag, een van de bibliotheekacademies die ons land destijds rijk was. Ze koos ervoor om haar specialisatie als documentalist te gaan doen aan de Frederik Muller in Amsterdam, omdat ze er, naar haar eigen zeggen, als geboren Haagse wel even genoeg van had om in de hofstad te blijven hangen.
Na haar opleiding keerde ze toch weer terug naar haar geboorteplaats om als documentalist aan de slag te gaan, onder andere bij de ANWB en het NBLC, de branchevereniging voor de openbare bibliotheken. Haar vriend en latere echtgenoot Henk, die ze in de allereerste weken van de opleiding had leren kennen, ging aan de slag bij de Haagse openbare bibliotheek.
In 1990 stapte Willy over naar GO opleidingen om als coördinator verschillende opleidingen te ontwikkelen en te organiseren, met name voor de medewerkers van openbare bibliotheken. Ontelbare keren maakte zij lange dagen door op locaties in het hele land opleidingen te starten, deelnemers te begeleiden en cursussen voor te bereiden.
De Haagse Hogeschool trok Willy in 2001 aan als docent bij de opleiding Informatiedienstverlening en -management (IDM), feitelijk de opvolger van de Tiele Academie. In 2006 werd zij als teamleider verantwoordelijk voor het curriculum, de dagelijkse organisatie en de aansturing van het team.
In de loop der jaren is Willy betrokken geweest bij de opleiding van heel veel informatieprofessionals. Daarbij viel op met welke enorme inzet zij haar werk deed. Ook was Willy altijd studentgericht: persoonlijke aandacht, attente reacties en een toegankelijke houding kenmerkten haar manier van lesgeven en begeleiden. Diezelfde kenmerken toonde ze ook als teamleider en collega. Iedereen die met haar heeft gewerkt, denkt met warme gevoelens terug aan haar wijze van werken en leidinggeven. Op de haar zo kenmerkende rustige en integere manier gaf ze iedereen in het team de ruimte om zich te ontwikkelen, terwijl ze goed in de gaten hield of aan alle randvoorwaarden werd voldaan. In het bijzonder herinneren wij ons de kerstkaarten die zij ieder jaar persoonlijk schreef en voorzag van een passend citaat uit een gedicht dat zij mooi vond.
Haar betrokkenheid bij het vakgebied en de opleiding kwam ook tot uiting in haar bijdragen aan het Landelijk Overleg IDM Opleidingen. Samen met de collega’s in het land stond Willy voor de instandhouding van de speciale opleiding voor informatieprofessionals. Toen een zelfstandige opleiding niet meer mogelijk bleek, toonde Willy de flexibiliteit om de overgang naar HBO ICT zo goed mogelijk te begeleiden.
Ook toen haar gezondheid haar parten begon te spelen zette Willy zich tot het uiterste in voor het vakgebied en het onderwijs. Toen ze een aantal jaar geleden gedwongen was te stoppen met werken, legde ze bij oud-collega’s die haar bezochten veel belangstelling aan de dag voor de gang van zaken op de hogeschool.
Het vakgebied heeft een zeer betrokken professional verloren en wij een geweldige collega en vriendin. Willy en Henk hadden twee dochters en drie kleinkinderen.
Peter Becker
Jos van Helvoort
Deze bijdrage komt uit de papieren IP #8-2022. Het hele nummer kun je hieronder lezen of downloaden.