Zaterdagochtend, 31 maart, in het Kohnstammhuis van de Hogeschool van Amsterdam. Bijna honderd bibliotheekmedewerkers en informatiespecialisten van allerlei aard kwamen bij elkaar voor LibCampNL, een unconference naar Brits voorbeeld.
Door: Pieter Reeve
Een unconference is een conferentie waarbij het programma en de sprekers niet van tevoren bekend zijn, maar de inhoud tijdens de bijeenkomst door de deelnemers wordt bepaald. Het ging in ieder geval om de toekomst van de bibliotheek in brede zin. En dit losse format werkte uitstekend.
Bevlogen lui
Om te beginnen stelde iedereen zich aan elkaar voor en vertelde met welk doel ze waren gekomen. Dat duurde lang, maar het was nodig. Niet alleen bevorderde die introductie het informele contact en de bekendheid met de deelnemers onderling, het gaf de organisatie de gelegenheid om aan de hand van aangekaarte onderwerpen een programma met vijf keer vier parallelsessies op te stellen.
De deelnemers kwamen uit de openbare bibliotheek, de universitaire bibliotheek, schoolbibliotheken en speciale bibliotheken. Er waren vooral Nederlanders, maar ook Vlamingen en hoewel velen elkaar al kenden via sociale media, was het duidelijk leuk om elkaar ook eens live te spreken over onderwerpen die online al veel besproken zijn. Wat de deelnemers vooral met elkaar gemeen hadden, was dat ze gek genoeg waren om op een vrije zaterdag over werk te praten. Bevlogen lui dus.
Wet van de Twee Voeten
Tijdens LibcampNL regeerde de Wet van de Twee Voeten: ‘Als een deelnemer zich in een situatie bevindt waarin hij niets leert, niet geïnspireerd wordt en evenmin het gesprek een betere richting kan geven, is hij verplicht zijn twee voeten te gebruiken om naar een productiever gesprek te gaan. Deze wet heeft onder meer tot gevolg dat deelnemers die zichzelf graag horen praten, na tien minuten alleen zijn – de anderen zijn vertrokken –, en dat de minder productieve discussies snel eindigen.’
De deelnemers van LibCampNL hadden dit principe goed begrepen. Weglopen uit een sessie was helemaal oké, en wie het woord voerde, wist meestal ook weer tijdig een luisterende rol aan te nemen.
Inspirerend
De onderwerpen varieerden van de toekomst van de fysieke bibliotheek tot de digitale verrijking van publicaties, van auteursrecht tot de inzet van sociale media, van ebooks tot de OB in de school (allemaal terug te lezen op LibCamp.nl). Niets nieuws en er zijn misschien ook weinig concrete plannen gemaakt. Bij ontbreken van handouts, powerpointpresentaties en een plenaire slotsessie is het moeilijk om een unconference inhoudelijk ‘samen te vatten’.
Maar er was één belangrijk verschil met andere congressen, en dat was dat iedereen bereid was om te praten, te discussiëren en te luisteren naar nu eens niet voorgekookte praatjes. Om ontspannen op nieuwe inzichten te komen bij oude thema’s en niet om een eigen ei te leggen en weer naar huis te gaan.
Het was mooi om te ervaren dat we dankzij een enthousiast organisatieteam, dankzij bescheiden sponsorbijdragen en vooral dankzij onze eigen ideeën een inspirerende en leerzame dag hebben beleefd waar onze werkgevers geen euro aan hebben betaald. En het was vooral leuk, fun. Dat kwam misschien ook wel door de gigantische hoeveelheden heerlijke taart die iedereen meegenomen had, vaak ook nog eens zelf gebakken.
Pieter Reeve is informatiespecialist bij de Universiteitsbibliotheek Utrecht.
Deze bijdrage komt uit IP nr. 5 / 2012. Het gehele nummer kun je hier lezen