Informatiegedrag lectoren Zorg en Welzijn biedt aanknopingspunten voor beoordelingsmethode.
In samenwerking met het platform lectoren Zorg en Welzijn heeft SURF laten onderzoeken hoe de kwaliteit van kennisproducten van hogescholen zichtbaar gemaakt kan worden. Het rapport Praktijkgericht onderzoek en kwaliteitsbeoordeling van kennisproducten richt zich op de communicatie rondom praktijkgericht onderzoek en het informatiegedrag van de lectoren Zorg en Welzijn. Vanuit de lectoraten worden veel kennisproducten ontwikkeld die toegankelijk worden gemaakt via nieuwsbrieven en websites zoals de HBO Kennisbank. Internet heeft gezorgd voor een grote toename van de hoeveelheid aangeboden informatie. Daarmee groeit ook de behoefte aan zicht op de kwaliteit van de aangeboden informatie. SURF experimenteert samen met hogescholen met het zichtbaar maken van die kwaliteit van kennisproducten. Deze kennisproducten, zoals artikelen van lectoren en afstudeerscripties, zijn voor iedereen toegankelijk via de HBO Kennisbank.
Het uitgangspunt van het onderzoek naar de kwaliteitsbeoordeling was een mogelijk kwaliteitssysteem voor hbo-publicaties, genaamd ‘Leonardo’. Deze methode is onderzocht op wenselijkheid en haalbaarheid door de lectoren Jan Steyaert en Bas Levering van Fontys Hogescholen. Zij hebben het publicatie- en informatiegedrag van de lectoren Zorg en Welzijn bekeken. Resultaten van praktijkgericht onderzoek blijken op zeer diverse manieren te worden verspreid. Dit gebeurt nog weinig via de HBO Kennisbank, waarvoor de twee lectoren nog wel veel kansen zien. Vooral interessant is een aantal voorbeelden van niettraditionele manieren van het verspreiden van resultaten van praktijkgericht onderzoek die wenselijk zijn en ook losstaan van het traditionele kwaliteitssysteem uit de universitaire wereld. Het gaat dan om artikelen in bijvoorbeeld tijdschriften voor (grote) ledenorganisaties waarin een lector aansluit op een journalistiek thema met zijn onderzoeksresultaten. Via deze weg bereikt hij een groot deel van zijn doelgroep. De methode Leonardo wil gebruik maken van open reviews, citatietellingen en uitgaan van een ‘tekstuele verpakking’ van een kennisproduct.
Vooral omdat kennisproducten van lectoren juist in de praktijk worden gebruikt, meer dan dat deze door andere onderzoekers worden geciteerd, achten Steyaert en Levering de methode Leonardo niet geschikt voor praktijkgericht onderzoek. De auteurs schetsen alternatieve scenario’s die zij graag verder bespreken met lectoren uit andere sectoren, het forum praktijkgericht onderzoek en de HBOraad. Een alternatief scenario is dat de HBO-raad, individuele hogescholen of platformen van lectoren voor specifieke domeinen zoals zorg en welzijn een streefdoel formuleren, een ‘informatiekaart’ waarvan zij vinden dat lectoren er aan zouden moeten voldoen. Dat zou dan een ‘normkaart’ worden.
Deze bijdrage komt uit IP nr. 4 / 2012. Het gehele nummer kun je hier lezen