Vroeger kon je als politicus gewoon nog wat roepen en met wat geluk kwam je er wel mee weg. Of het werd een fel debat: ‘U draait en bent niet eerlijk’. Bos werd nog roder dan zijn partij toen Balkenende hem dit toebeet in een verkiezingsdebat in 2006. Waar of niet waar, dat was de vraag. Tegenwoordig is dat geen vraag maar een weet: voor je met je ogen kunt knipperen krijg je een groep Leidse studenten achter je aan die je even komen ‘factchecken’. Het resultaat van die visitatie wordt gedeeld via Twitter. En bij een misstap dankbaar geretweet door je politieke tegenstanders. Een van die factcheckers is student als Emma Brink. In dit nummer een interview met haar plus een uitgebreid vraaggesprek met haar docent Alexander Pleijter.
Verder in dit nummer een column van Geert-Jan Bussel over het post-truth tijdperk. Nu dus. Een samenleving waarin de mening van jouw community minstens zo belangrijk is als de feitelijke werkelijkheid. Geeft niets, zolang ieder maar in zijn eigen bubbel blijft. Met een plaat voor je kop stoot je nooit je hoofd.
Alternative facts. Post-moderner moet het niet worden. En we waren nog maar net gewend aan fact-free politics! Dat politici gewoon maar wat roepen dat nergens op gebaseerd is, en dat je er dan lekker tegenin kunt roepen. Net zo voor fact-free management. Dat je je niet hoeft te bekommeren om waar je eigenlijk voor bent als bibliotheek, maar lekker meegaat in maalstroom van marketeers. Frank Huysmans schrijft er een scherpe column over.