Binnen onze organisatie hebben we kopiëren van papier naar papier afgekocht, door afhankelijk van bijvoorbeeld het aantal werknemers een jaarlijks bedrag te voldoen aan stichting Reprorecht. Eigenlijk zoek ik het elektronische zusje van stichting Reprorecht….
Door: Henrike Krijnsen
We hebben een (huisgemaakte) literatuur database beschikbaar voor onderzoekers waarin alle onderzoekers hun literatuur kunnen plaatsen. Aangezien zeer veel artikelen vermelden dat er sprake is van een zogenaamde ‘single use copy’ kan alleen de aanvrager (of eigenaar) van dat artikel het bestand openen binnen die database. Overige gebruikers van de database kunnen ‘zien’ dat er een pdf-file is, maar zijn niet geautoriseerd het document te openen.
We hebben dit systeem geïntroduceerd om literatuur makkelijk te kunnen doorzoeken (titel, abstract, in algemeen de bibliografische gegevens). Veel artikelen zijn echt maar van belang voor een select clubje onderzoekers en niet voor alle gebruikers van de database. Alle attachments openzetten voor alle gebruikers druist compleet tegen alle (voorlopige) copyrightregels in…. Maar het enkel en alleen bereikbaar zijn voor de aanvrager van het artikel levert veel weerstand bij de onderzoekers (die al gauw geneigd zijn om hun projectdirectory te gebruiken, die nog veel slechter doorzoekbaar is…. – iets wat we willen voorkomen)…
Als het artikel op internet beschikbaar is, is men vrij de link direct naar het artikel te plaatsen, maar de pdf-file blijft alleen toegankelijk voor de eigenaar. Gevolg is dat artikelen meermaals worden besteld en dat een artikel daardoor meermaals in de database voorkomt.
Het liefst zie ik een oplossing vergelijkbaar aan de ‘constructie’ die we hebben met stichting Reprorecht. In dit geval kunnen we heel duidelijk definiëren hoe groot de verschillende ‘gebruikers’-groepen zijn en hoeveel onderzoekers toegang wensen tot een artikel. Ik zou dat bijvoorbeeld willen afkopen, of een andere regeling treffen die overeenkomstig is met de huidige regels.
–> Ik ben op zoek naar ervaringen van collega’s met bedrijfsbibliotheken waarin dit onderwerp ook leeft?
Mocht dit onderwerp niet leven dan zou ik graag weten, welke alternatieve aanpakken / oplossingen er zijn om toch literatuur te kunnen delen. Van een vorige banen weet ik dat in veel organisaties stand-alone applicaties worden gebruikt, delen van electronische literatuur is dan niet aan de orde, met als gevolg dat ook de bibliografische gegevens niet gedeeld worden, en er geen inzicht is in wat collega’s lezen.
NB: Onze bronnen zijn enorm divers, we kunnen eenvoudigweg niet kiezen voor enkele tijdschriften en het afsluiten van een contract met een uitgever… Via onze verschaffer van artikelen kunnen we ook geen regeling treffen.