Afgelopen juni vond in Amsterdam het eerste jaarlijkse symposium Art of Queering plaats. Centraal stond beeldende kunst met een LGBT-thema in het publieke domein; LGBT staat voor ‘lesbian, gay, bisexual & transgender’. Het symposium werd georganiseerd door Queering the Collections, een netwerk van instituten en professionals die zich inzetten voor grotere zichtbaarheid van queer aspecten in en van publieke collecties.
Een van de sprekers was Clare Barlow, een jonge assistent curator van museum Tate Britain. Zij heeft het voornemen dat ze bij haar indiensttreding in 2014 uitte direct kunnen uitvoeren: een grote tentoonstelling maken over de Britse LGBT (kunst)wereld, British Queer Art. Barlow koos voor de periode tussen afschaffing van de doodstraf voor homoseksuele praktijken in 1861 en de vrijwel gehele verwijdering van gelijkgeslachtelijke activiteiten uit het Britse wetboek van strafrecht een eeuw later.
De schildering Bathing voor de mensa van Londens Southbank University (Duncan Grant, 1911) is een ode aan zomers mannelijk naakt in Hyde Park – tot afschuw van sommige tijdgenoten. Nu geldt het in Groot-Brittannië als een iconische LGBT-interventie in het publieke domein. Barlows kompas voor de tentoonstelling was dit: nog maar de helft van de Britse jongeren, zo blijkt uit onderzoek, identificeert zich tegenwoordig met ‘gewoon’ hetero. ’t Is allemaal fluïde, door elkaar, meerduidig. Dat is het publiek van de toekomst. Je kunt als museum dus maar beter gelijk aan die veranderende identiteiten tegemoetkomen, in programmering, narratief, sfeer en openheid. Met British Queer Art (nog te zien tot en met 1 oktober a.s.) lukt dat zeker. (Riemer Knoop)
-> Het verslag van het symposium Art of Queering is hier te lezen
Deze bijdrage komt uit IP nr. 6 / 2017. Het gehele nummer kun je hier lezen.