Door: Edwin Mijnsbergen
Het is misschien wel een van de mooiste woorden uit de wereld van informatiemanagement van de afgelopen maanden: de Teeventap. Voor de mensen die het gemist hebben een citaat uit de bijdrage ‘Wat de Teeventap over de vergaande problemen bij de politie vertelt’, van De Correspondent van 16 februari 2016:
‘Op 20 september 2012 voerde de Roermondse wethouder en senator een gesprek met VVD-genoot en toenmalig Veiligheid en Justitie staatssecretaris Fred Teeven over de benoeming van de nieuwe burgemeester van Roermond. Omdat Van Rey verdacht werd van corruptie, werden al zijn gesprekken afgetapt. De bijvangst van het corruptieonderzoek nu: het idee dat Van Rey heeft gelekt over de burgemeestersbenoeming. Maar toen de verdachte in het daarop volgende strafonderzoek het gesprek met Teeven terug wilde luisteren, bleek dat gewist.’
Maar waarom is het woord mooi? Waarschijnlijk vanwege de alliteratie. Sommige woorden krijgen daar iets pakkends door, iets spannends. Maar in het geval van Teeventap heb je natuurlijk ook nog het verschil tussen de spelling en de uitspraak. Als je Fred Teeven niet kent zou je bij die tap ook iets anders kunnen denken. Dat is dan misschien weer de reden dat het woord niet door alle media werd opgepikt.
Als je het woord als zoekterm ingeeft bij de Krantenbank van LexisNexis, krijg je vijftig treffers, bijna allemaal afkomstig uit regionale dagbladen van De Persgroep. De oudste tweet die ik kon vinden dateert van 27 november 2013. In die week gebruikte The Post Online de term, maar pas in juni 2015 duikt het woord veel vaker op, als hashtag. Misschien is het woord ook wel gewoon mooi omdat het over de heer Teeven gaat. De man die 2011 met de Speerpuntenbrief Auteursrecht 20©20 kwam. Hij wilde toen een downloadverbod, en internetfilters. Later kwam hij in het nieuws met de bonnetjesaffaire (zie #IPLINGO Rijksinformatiehuishouding in IP 3, 2015).
Wat is dat toch met hem? Je zou bijna denken dat hij informatie liever kwijt is dan rijk. Wat dat betreft kan ik de informatiespecialisten die ik hun afgrijzen onlangs zag twitteren over de mogelijke aanstelling van Teeven als burgemeester van Haarlem wel begrijpen. Misschien toch iets te getapt, deze jongen.
Edwin Mijnsbergen is redacteur van IP en freelance informatiespecialist.
Deze bijdrage komt uit IP nr. 2 / 2016. Het gehele nummer kun je hier lezen.