Door: Jurn Glazenburg
‘Master data management’ (MDM) is geen nieuwe ‘masterstudie’ aan de universiteit of een afkorting voor een trendy partydrug, maar de créme-de-la-créme op het gebied van het beheer van bedrijfsdata. Alle multinationals hebben MDM inmiddels geïmplementeerd in hun organisatie, schrijft business-analist Rob Karel op zijn blog. Master-data betreffen essentiële informatie op basis waarvan een bedrijf onderbouwde keuzes kan maken. Met MDM worden basisgegevens van verschillende systemen, afdelingen, mutaties, mensen en bronnen in relatie tot elkaar gebracht zodat ze kunnen worden verrijkt en inzicht bieden in de koers van de organisatie. Allerlei datasets over mensen, dingen, plaatsen en concepten worden in onderling verband geplaatst. Een (1) klant die een (2) mobiel in een (3) winkel koopt en een (4) contract afsluit, komt bijvoorbeeld in zeker vier sets voor. Het is wel zo efficiënt als die data zijn afgestemd.
Ter illustratie een voorbeeld uit de bibliotheek: aantallen bezoekers, materialen en uitleningen geven weinig inzicht in de bedrijfsvoering. Je kunt er eigenlijk geen beleid op baseren; hoe vaak politici dat ook anders zien. Daarentegen geeft het percentage bezoekers dat met uitleningen de bibliotheek verlaat en de tijdsduur van hun verblijf, een concreet beeld van de stand van zaken. Op basis daarvan kan men kiezen om het verblijfsklimaat op te peppen en te gaan ‘retailen’. Het resultaat zal via masterdata te monitoren zijn.
Naast inzicht werkt MDM aan zuivere datasets, door dubbele en verouderde gegevens te lijf te gaan. Data-hygiëne heet dat. Een welkome beweging in de wereld van Big Data en infobesitas. Immers, ‘het gaat niet om hoeveel data je hebt, maar hoe je het managet’. Een wijsheid die bibliotheken en archieven zullen onderschrijven.
Jurn Glazenburg is informatiespecialist bij Centre Ceramique Maastricht.
Deze bijdrage komt uit IP nr. 10 / 2012. Het gehele nummer kun je hier lezen