Door: Edwin Mijnsbergen
Als Facebook ergens om verguisd wordt, dan is het wel om de informatie die het wel en niet toont aan individuele gebruikers. Ga maar na: hoe vaak hoor je mensen niet zeggen dat ze gek worden van al die foto’s die vrienden en kennissen uploaden, of van de reclame die het platform over ons uitstort? De beschuldigende vinger gaat daarbij meestal richting Facebook, en niet naar de contacten die al die kiekjes van huisdieren, familieleden en sportevenementen uploaden. Mensen beséffen vaak wel dat de inhoud van het platform door de gebruikers zelf wordt gecreëerd, maar blijkbaar verwachten ze tegelijkertijd van Facebook dat het een goede informatiefilter hanteert.
Het interessante is dat Facebook zo’n filter inderdaad heeft, in de vorm van een algoritme dat Edgerank wordt genoemd. Dat algoritme zorgt er kortgezegd voor dat je in jouw tijdlijn slechts een selectie van alle bijdragen van de personen en pagina’s die je volgt krijgt te zien, op basis van eerdere interactie. Hoe vaker jij en jouw ‘vrienden’ pagina’s en bijdragen ‘liken’ of er op reageren, hoe groter de kans dat je van de desbetreffende afzenders in de toekomst updates zult zien.
Het aantal virtuele ‘duimpjes omhoog’ doet er dus toe. Dat gegeven heeft – uiteraard – geleid tot misbruik. Er is een handel ontstaan in namaaklikes voor Facebook. Je kunt waardering gewoon kopen. In India betaal je 80 dollar voor 2500 likes. In een videoreportage van France 241 zie je hoe dat in z’n werk gaat. Het is ontluisterend. Tientallen mensen die in veel te kleine computerwerkplaatsen, voor veel te weinig geld, nepaccounts aanmaken en het online nepsucces van westerse bedrijven bij elkaar klikken. Of van presidenten. Want inderdaad: van de bijna 40 miljoen Twittervolgers van Barack Obama schijnen er 19,5 miljoen niet echt te bestaan.2
‘Click farms’ of ‘like farms’ noemt men zulke werkplaatsen. Wat mij betreft symboliseren die ‘boerderijen’ alles wat er mis is met de commercie die zich op wil dringen aan de consument. Of om het in Facebooktaal te zeggen: vind ik niet leuk.
Noten
Edwin Mijnsbergen is freelance informatiespecialist.
Deze bijdrage komt uit IP nr. 8 / 2013. Het gehele nummer kun je hier lezen