Zelfhulpboeken kunnen leiden tot nieuwe inzichten, weet redacteur Matthijs van Otegem uit ervaring. Dit zijn een paar van zijn persoonlijke favorieten.
Door: Matthijs van Otegem
Als ik op reis ben voor mijn werk, mag ik van mezelf een boek uitzoeken. Of twee. Een enkele keer een roman, maar altijd een ‘zelfhulpboek’. Het type bestseller, te koop in de kiosk op Schiphol of Rotterdam Centraal, als je nog veel tijd in trein, vliegtuig of vertrekhal hebt door te brengen en dus kan lezen. Dit soort boeken verslind ik – en ik steek er altijd weer wat van op.
Busy gaat over het fenomeen waar informatieprofessionals hun brood mee verdienen: hoe ga je om met overload? Aan informatie maar ook aan taken en verplichtingen. Als je iemand vraagt ‘hoe gaat het met je?’ hoor je heel vaak ‘druk’. Het lijkt wel mode om het druk te hebben. Ik zeg liever ‘genoeg te doen’, want anders lijkt het net alsof ik niet kan time managen. En dat is eerlijk gezegd ook zo. Hoe ik het ook probeer, er komt steeds meer bij. Dit boek was voor mij een eyeopener: stop met time management, want het is een verliezende strategie. Misschien dat je het nu nog bij kan houden, maar er komt steeds meer en meer informatie. Op een dag red je het niet meer, ook niet met time management. Stop dus met wat je moet, en doe alleen dat waar je echt waarde toevoegt. Simpel en effectief. Dat lucht op.
De olifantenhuid die je daarvoor nodig hebt, doe je op met The subtle art of not giving a f*ck. Een verwijzing naar Sun Zhu (die van winnen zonder te vechten, een tweeduizend jaar oude Chinese zelfhulpmethode). Maar helaas. Ook al moest ik het lezen van een vriendin, dit boek sloeg bij mij niet aan. Weet je… ik geef al geen ‘f*ck’. Misschien komt het omdat ik al meer dan tien jaar leiding geef en je het als manager toch nooit goed doet in de ogen van anderen. Of omdat ik gewoon geen pleaser ben (klinkt toch beter dan empathieloze pannenkoek). Ik doe gewoon wat mijn moreel kompas zegt dat ik moet doen. Daar word ik blij van.
Waar ik ook blij van werd, is The Happiness Project. Een vlot geschreven verslag van een poging om een jaar lang zelfhulptips op te volgen. De ervaringen met die tips zijn hilarisch om te lezen. De auteur maakt haar vrienden helemaal gek met haar goede bedoelingen en geluksadviezen. Serieuzer is het begin van het boek: voor een Happiness Project moet je wel weten waar je gelukkig van wordt. En omdat je je dat niet elke dag afvraagt: aan welke tekenen je bij jezelf kan merken dat je op dat moment niet zo gelukkig bent. En wat zijn dan de dingen waar je weer nieuwe energie van krijgt? Genoeg stof tot nadenken voor een trans-Atlantische vlucht. Maak die lijstjes maar eens voor jezelf.
Gretchen Rubin, The Happiness Project; Or, why I spent a year trying to sing in the morning, clean my closets, fight right, read Aristotle, and generally have more fun. USA, 2016
Mark Manson, The subtle art of not giving a F*ck; a counterintuitive approach to living a good live. USA, 2016
Tony Crabbe, Busy; how to thrive in a world of too much. Londen, 2015
Matthijs van Otegem is redacteur van IP en directeur van de Universiteitsbibliotheek van de Erasmus Universiteit Rotterdam
Deze bijdrage komt uit IP nr. 9 / 2018. Het gehele nummer kun je hier lezen.