In de track ‘Het Paspoort’ staat de informatieprofessional 3.0 centraal. Spreker Erik de Vries, lector Innovatie in de Publieke Sector aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen, legt uit wat onder een informatieprofessional 3.0 kan worden verstaan.
Door: Erik de Vries
Het begrip ‘informatieprofessional 3.0’ kwam ooit eens naar boven in een gesprek tussen Klaas Bongers, voorzitter van Ngi-NGN (beroepsvereniging van ICT-professionals), Rik Maes, emeritus hoogleraar Informatie- en Communicatiemanagement aan de UvA, en mijzelf. De informatieprofessional 1.0 was de klassieke automatiseerder; de informatieprofessional 2.0 een informatiseerder die zich als brugfunctionaris opstelde tussen ICT’ers en managers. De informatieprofessional 3.0 bezit strategische vaardigheden die op beleidsniveau kunnen worden ingezet. Het management erkent hem als strategisch gesprekspartner omdat hij zich kan inleven in de belangen die centraal staan in de business en deze kan vertalen naar ICT-oplossingen.
In mijn presentatie op het Jaarcongres ga ik in op een tweedeling die momenteel optreedt in soorten informatieprofessionals. De eerste groep werkt in de ICT-industrie en kan daar zijn geavanceerde ICT-kennis opdoen en op peil houden. De tweede groep werkt in bedrijven en instellingen (banken, zorg, overheid, bibliotheken, et cetera) die ICT afnemen. Zij zullen hun toegevoegde waarde nooit kunnen halen uit de ICT-kennis – daarvoor moet je bij de eerste groep zijn. Hun waarde zit in kennis over hoe informatie en ICT strategisch en innovatief kunnen worden ingezet in hun bedrijf of instelling en zij zullen daarvoor businesspartner moeten zijn van het management en bestuur. Zij zijn degenen die de informatiesamenleving verder vorm moeten gaan geven. Zij gaan niet over betere ICT leveren, maar over betere dingen doen voor onze samenleving met informatie en ICT.
Informatieprofessional 3.0 werd in 2013 het thema van het jaar voor de vakvereniging Ngi-NGN en dat leidde weer tot een serie publicaties van Rik Maes en mijzelf in het blad Informatie. Deze stukken werden – samen met nog andere bijdragen – gebundeld in het boek De informatieprofessional 3.0.
Interessant in dit verband is de intentieverklaring die de vakverenigingen Ngi-NGN en KNVI (Koninklijke Nederlandse Vereniging van Informatieprofessionals) hebben getekend om te gaan samenwerken – en uiteindelijk te komen tot één vereniging. De vraag is wat informatiedienstverleners, archivarissen, documentalisten en bibliothecarissen gemeen hebben met al die mensen die van oorsprong meer uit de automatiseringshoek komen. Ik denk dat voor al deze mensen in de toekomst gaat gelden dat de ‘systemen’, oplossingen, apps, suites en onderliggende technologie door ICT-professionals worden geleverd die hun hart hebben liggen bij de techniek en veelal in de ICT-industrie zullen werken. En dat er nog een (grote) groep informatieprofessionals 3.0 in de ICT-afnemende organisaties zullen werken om het management te adviseren over hoe je kunt innoveren, ondernemen en organiseren met ICT.
Het is goed dat beide verenigingen en beroepsgroepen tot elkaar komen. In Noord-Amerika zijn bijvoorbeeld de afgelopen decennia zogenaamde Information Schools (iSchools) ontstaan waarin het onderscheid tussen de traditioneel gescheiden beroepsgroepen al niet meer zichtbaar is in de opleidingen. Ook in Nederland is de opleiding Informatiedienstverlening en -management opgenomen in brede bachelors ICT op hogescholen. Beide groepen hebben veel met elkaar gemeen hebben, en kunnen elkaar ook inspireren.
Track 1
Het paspoort: ontdek de ware informatieprofessional
Erik de Vries zal verschillende aspecten van het informatievak belichten: van denken naar doen
Deze bijdrage komt uit IP nr. 8 / 2015. Het gehele nummer kun je hier lezen.