Over ‘millennials’, de generatie die geboren is tussen 1981 en 2000, wordt veel geschreven. Ze zouden zich moeiteloos aanpassen aan technologische veranderingen en daarmee de toekomst van organisaties vormen. Tegelijkertijd zouden ze eigenwijs zijn en niet kunnen omgaan met tegenslagen. Wat klopt er van dit beeld? IP vroeg drie ‘millennials’ die werkzaam zijn als informatiespecialist te reageren op stellingen over hun generatie.
Productie: Vincent Robijn, redacteur van IP en gemeentearchivaris bij Archief Eemland te Amersfoort
DE ‘MILLENNIALS’
Stephanie de Boer (26), medewerker Collectie bij het Gelders Archief
Lotte Oldegbers (25), junior expert Interbestuurlijk Toezicht Provincie Noord-Holland
Suzanne Nellestijn (24), stagiair Collectiebeheer Archief Eemland
STELLING 1: Millennials hebben dankzij social media geleerd om voortdurend te reflecteren, maar zijn daardoor ook de hele dag met zichzelf bezig – en ze zijn eigenwijs.
Stephanie: ‘Ik weet niet of social media de reden is dat we zo eigenwijs zijn, maar we denken wel allemaal dat we een nieuwe visie op de wereld hebben. Dit zal soms dodelijk vermoeiend zijn voor anderen die het allemaal al een keer gezien hebben, maar misschien brengen we ook wel een beetje leven in de brouwerij.’
Lotte: ‘Social media heeft veel impact, je ziet hoe anderen hun leven leven en welke keuzes zij maken. Maar zelfreflectie wordt vooral gestimuleerd door opleiding. Vanaf de basisschool tot je studietijd: het draait om reflectie en voortgang.’
Suzanne: ‘Social media spelen een grote rol in ons leven, maar ik denk niet dat we almaar met onszelf bezig zijn. De continue vergelijking tussen je eigen leven en alle “highlights” van anderen die langskomen op de tijdlijn, zorgt eerder voor onzekerheid dan voor eigenwijsheid.’
STELLING 2: Millennials zijn verwend door hun ouders, die voortdurend applaus gaven. Daardoor kunnen zij ‘in het echte leven’ moeilijk met tegenslagen omgaan.
Stephanie: ‘Mijn ouders zijn altijd aanmoedigend geweest, maar gaven nooit leeg applaus. Het maakte niet uit wat ik deed, als ik het maar deed omdat ik het leuk vond of omdat ik er beter in wilde worden. Wat ik daarvan heb geleerd, is dat het soms hard werken en creatief denken vergt om dingen te realiseren.’
Lotte: ‘Mijn ouders hebben mij altijd met beide benen op de grond gehouden. Dat wie je als mens bent belangrijker is dan wat je presteert. Als er iets niet lukt, dan is het ook goed. “Het leven is niet altijd een feestje,” zeggen we vaak.’
Suzanne: ‘Natuurlijk hebben we het economisch makkelijker gehad dan eerdere generaties. Toch is niet iedereen opgegroeid in een liefdevol gezin waar hij of zij alles kreeg wat zijn of haar hartje begeerde. Op school word je volop aangemoedigd je talenten te ontwikkelen. Als voorbereiding op de moderne samenleving die zó vaardigheid- en prestatiegericht is, zou het bijna mishandeling zijn dit niet aan te moedigen. Onze generatie krijgt minder de kans te “wennen” aan tegenslagen, omdat onze jeugd relatief gemakkelijk was.’
STELLING 3: Millennials geloven sterk in vooruitgang en passen zich moeiteloos aan aan nieuwe digitale technieken.
Stephanie: ‘Laptops, iPads, mobiele telefoons, het is allemaal een verlengstuk van ons lichaam. Dit betekent dat ik iets meer moeite heb om met een normale kaart door een stad te navigeren, als Google Maps buiten bereik is. Binnen mijn werk bij het Gelders Archief komt dit terug in de vooruitziende blik die ik met mijn generatie deel. Hoewel fysieke stukken in een archief “awesome” zijn, doen wij ons onderzoek grotendeels digitaal. Wij zien digitalisering als vooruitgang en de groeiende wereldwijde toegankelijkheid als vanzelfsprekend. Dit leidt nog wel eens tot miscommunicatie met “oudere” werknemers, die soms wat te graag hun product dichtbij houden.’
Lotte: ‘Ik pas mij makkelijk aan aan nieuwe digitale technieken. Maar blijf soms zelf ook wel in het oude vertrouwde hangen. Iets nieuws is niet altijd beter.’
Suzanne: ‘Dat we opgegroeid zijn met moderne technologie, garandeert geen “feeling” met technologie. Als dit wel het geval was, zouden leerlingen niet hoeven leren hoe ze Office moeten gebruiken en zou ik thuis draadloos kunnen printen. Het geloof in vooruitgang gaat voor velen niet verder dan vol spanning de presentatie van de nieuwe iPhone afwachten.’
STELLING 3: Millennials hebben last van keuzestress.
Stephanie: ‘Omdat we zo zijn aangemoedigd om iets te doen wat we leuk vinden, vinden we veel dingen leuk. En waarom zou je niet op een exotisch eiland onderzoek kunnen doen naar inheemse bevolkingsgroepen van 300 jaar geleden, terwijl je ook leert surfen en een nieuw sociaal leven opbouwt? We zien het als een mooi experiment om een keuze te maken uit alle dingen die we graag willen doen, maar we zullen altijd een beetje “Fear Of Missing Out” hebben als we gekozen hebben.’
Lotte: ‘Die keuzestress herken ik, zeker als je keuze hebt tussen twee goede kanten. Keuzes worden lang heroverwogen, want spijt van je keuzes mag je niet hebben. Dus het liefst kies je allebei of niets, dan kan je ook geen foute keuze maken.’
Suzanne: ‘Tegenwoordig is er meer te kiezen dan vroeger en dat levert stress op. Toch zou ik niet zeggen dat dit ervoor zorgt dat mensen niet wíllen kiezen. Ik doe liever een jaar over het kiezen van een studie of een carrière, dan dat ik niets te zeggen heb over mijn leven.’
STELLING 5: Millennials gaan voor uitdagend en gevarieerd werk, met veel eigen verantwoordelijkheid; salaris is niet het belangrijkste.
Stephanie: ‘Fout! Salaris is wel belangrijk! Wij moeten ook huur betalen en boodschappen doen… Maar zodra de monetaire basis er is, willen we ook in natura gaan verdienen met uitdagende klussen en een altijd groeiende vraag naar kennis. Dit betekent dat we, als we op de juiste positie terechtkomen, gepassioneerd en gedreven te werk zullen gaan. We willen graag iets toevoegen aan een organisatie.’
Lotte: ‘Wij weten dat de baan die we nu hebben niet voor eeuwig is. En dat je veel verschillende ervaringen nodig hebt om te groeien. Sowieso wil ik vooral groeien en houd ik ervan gevarieerd werk te doen.’
Suzanne: ‘In mijn omgeving hebben meerdere mensen hun studiekeuze volledig gebaseerd op het argument “daar kun je lekker mee gaan verdienen”. Het feit dat je de rest van je leven misschien ongelukkig bent, weegt daar dan schijnbaar tegenop.’
STELLING 6: Millennials geloven in delen in plaats van in bezitten.
Stephanie: ‘Als je naar mijn boekenkast kijkt, kom je erachter dat ik bezitten best leuk vind. Tegelijk ben ik ook gek op Airbnb en andere formules die ervoor zorgen dat ik kan proeven van andermans bezittingen, want een huis in hartje Londen kan ik me jammer genoeg niet permitteren.’
Lotte: ‘Bezit is nog steeds belangrijk, we willen allemaal een mooi en fijn huis, de sneakers die in de mode zijn en een Macbook. Maar delen is soms wel haalbaarder. Een auto delen in Amsterdam, tweedehandskleding kopen en weer doorverkopen. Soms is het ook gewoon hip om te delen, net zoals “minderen”: vrijwel geen spullen meer bezitten en een “Facebook-detox” houden.’
Suzanne: ‘Het feit dat generatiegenoten kiezen voor een opleiding vanwege het toekomstige salaris impliceert dat bezit nog wel belangrijk is. Natuurlijk, net als met het geloof in vooruitgang, verschilt dit per persoon. Misschien is het zelfs zo dat degenen die wél in vooruitgang geloven – en dan denk ik vooral aan het verder helpen van de wereld in zijn geheel – ook degenen zijn die meer bereid zijn om te delen.’
STELLING 7: Millennials werken het liefste in een creatieve omgeving en spelen tijdens het werk graag een partijtje tafeltennis.
Stephanie: ‘Een creatieve omgeving kan zeker bevorderlijk zijn omdat we de ruimte krijgen om “out of the box” te denken en te handelen. We zijn aangemoedigd om onze eigen werkmethodes te ontwikkelen, waarbij soms een creatieve draai of wat geSOG (Studie Ontwijkend Gedrag) nodig is om de rest van de tijd goed te presteren. En als er een tafeltennistafel is, zullen we hem vast gebruiken.’
Lotte: ‘Ik werk het liefst in een omgeving waar de randvoorwaarden goed geregeld zijn om je echt bezig te houden met de inhoud. Creativiteit is soms leuk, maar soms ook storend als het opgelegd is.’
Suzanne: ‘Ik vind een creatieve omgeving zeker belangrijk en wie zegt er nou nee tegen een partijtje tafeltennis op zijn tijd? Maar ik betwijfel of dit kenmerkend is voor de millennial. Ook eerdere generaties zouden best wat meer vrijheid en uitdaging gehad willen hebben. Wij beginnen onze carrière nou eenmaal in professionele omgevingen waar deze vrijheid wat meer geaccepteerd en gebruikelijker is dan vroeger. Dit is iets wat misschien aan de millennial gekoppeld wordt omdat het toch met name de millennial-ondernemer is die kantoren met glijbanen en zitzakken bedenkt.’
STELLING 8: Millennials vinden bij het zoeken naar werk de branding van een werkgever doorslaggevend.
Stephanie: ‘Als nieuweling op de arbeidsmarkt ben je niet kieskeurig, maar dat betekent niet dat we voor de eerste de beste baan gaan. Natuurlijk moeten we onze boterham verdienen, maar dat willen we wel doen bij een werkgever die bij ons past. Branding is zeker belangrijk, want daarop zullen we onze keuze baseren om een brief te schrijven. Ik denk dat veel organisaties millennials nog niet goed weten te vinden omdat er bij recruiting weinig moderne media worden gebruikt. Betrek jonge werknemers dus vooral bij het zoeken van jong bloed, want wij weten elkaar best te vinden.’
Lotte: ‘Een werkgever die bekendstaat om zijn goede voorwaarden en producten (en dat goed weet te branden) is aantrekkelijk om voor te werken. Maar ik blijf ook kritisch; is het een betrouwbare organisatie en past het echt bij mij, of is de organisatie alleen maar hip aan het doen terwijl zij niet écht wat te bieden heeft?’
Suzanne: ‘Vacatures bij een bekende of goed bekendstaande werkgever worden natuurlijk sneller gevonden dan wanneer een klein klussenbedrijf een nieuwe werknemer zoekt. Het staat daarnaast goed op je cv als je ervaring hebt opgedaan bij een organisatie die mensen kennen, het brengt een associatie met kwaliteit mee. Helemaal nu een vast contract niet vanzelfsprekend is, krijgen “grote namen” op je cv meer betekenis bij een eventuele volgende sollicitatie. En natuurlijk is het heel prettig om eens níet aan iedereen uit te hoeven leggen wat het bedrijf waar je werkt precies doet.’