Door: Marja Kingma
Wat hadden de verkiezingsmanifesten van de grootste politieke partijen te melden over bibliotheken en de digitale leer- en werkomgeving? Met het oog op de Britse verkiezingen van 8 juni jl. is Nick Poole, directeur van de Britse beroepsorganisatie van informatieprofessionals CILIP, er eens goed voor gaan zitten. Zijn bevindingen zette hij uiteen in het artikel ‘But I Have Promises To Keep!’. Spoiler alert: er was weinig te melden.
Ondertussen zijn we alweer een paar maanden verder. Geheel tegen de verwachtingen in verloor Teresa May haar toch al kleine meerderheid in The Commons. Zij wendde zich tot de Democratic Unionist Party van Noord-Ierland, die haar wel wil steunen – in ruil voor een miljard pond extra aan subsidies voor Noord-Ierland. Dat geld moet ergens vandaan komen. Treasurer Philip Hammond houdt de hand nog steviger op de knip; het bestaande bezuinigingsbeleid wordt niet verzacht en de limiet van één procent loonstijging in de publieke sector blijft bestaan. Dat zijn geen gunstige ontwikkelingen voor informatieprofessionals.
De decentralisatie van bevoegdheden met daaraan gekoppeld verlaging van gemeentelijke budgetten gaat gewoon door. Gemeentelijke openbare diensten zoals sociale zorg kraken in hun voegen. Gemeenten doen slechts het minimum om te voldoen aan hun wettelijke verplichting om een bibliotheekvoorziening aan te bieden.
Even leek er hoop toen de regering aankondigde het glasvezelnetwerk tot in de verste uithoeken van het land te willen uitrollen, om de grote regionale verschillen in snelheid aan te pakken. Maar toen voormalig conservatief minister Ed Vazey op de radio verkondigde dat de oorzaak van die verschillen bij de consument ligt (want die ‘kiest voor goedkope pakketten met lage snelheden’), wist ik genoeg – supersnel internet gaat supersnel de lange baan op.
Labours programma valt op door een gebrek aan visie op de digitale economie. De enige concrete toezegging aan bibliotheken is de belofte voor meer geld voor de aanschaf van computers en de uitrol van wifi (zie Nick Pooles bovengenoemde analyse van de verkiezingsmanifesten; tinyurl.com/y9cwxxzo). Hang on, in welk jaar leven we? 1992? Bovendien zitten zij niet in de regering, al zouden ze dat zo graag willen.
Bibliotheken zijn voorlopig aangewezen op CILIP – en op zichzelf. Van beloften alleen kunnen zij niet bestaan.
Marja Kingma is curator Germanic Studies bij de British Library.
Deze bijdrage komt uit IP nr. 6 / 2017. Het gehele nummer kun je hier lezen.