Een sterke sociale infrastructuur is essentieel voor de gezondheid en het welzijn van burgers, vooral in tijden van crises zoals pandemieën. Dit blijkt uit een onderzoek van Erasmus Universiteit Rotterdam onder leiding van professor Godfried Engbersen en Carla Kolner.
De sociale infrastructuur met buurtorganisaties en -netwerken, sociaal werk, bibliotheken, scholen, gezondheidsorganisaties, religieuze instellingen en andere publieke voorzieningen speelt volgens de onderzoekers een cruciale rol in het beschermen van kwetsbare groepen. Deze voorzieningen waarborgen hun toegang tot basisvoorzieningen tijdens crises en in het dagelijks leven.
Vijf sleutelrollen
Het rapport van de Erasmus Universiteit, getiteld De vijf functies van de sociale infrastructuur tijdens een pandemie, onderstreept vijf sleutelrollen van een vitale sociale infrastructuur tijdens crises. Ze worden samengevat als de ‘Covid-functies’: 1. Communiceren: betrouwbare, toegankelijke informatie verspreiden, vooral voor kwetsbare groepen; 2. Observeren: problemen en noden vroegtijdig opmerken en aanpakken; 3. Verbinden: sociale cohesie bevorderen en eenzaamheid verminderen; 4. Initiëren: gemeenschapsinitiatieven aanmoedigen en ondersteunen; 5. Dienstverlenen: continuïteit van essentiële (hulp)diensten waarborgen voor het welzijn en de gezondheid van burgers en het mogelijk maken van een snel herstel na afloop van de pandemie.
Oproep aan de overheid
Volgens de studie heeft de coronapandemie duidelijk gemaakt hoe belangrijk het is om te investeren in lokale organisaties en voorzieningen. Gemeenschappen met sterke sociale infrastructuren kunnen sneller reageren op de gezondheids- en welzijnsuitdagingen van de pandemie.
Het rapport doet daarom een dringende oproep aan de overheid om deze voorzieningen te blijven financieren en ondersteunen. ‘Een sterke sociale infrastructuur redt levens’, volgens de auteurs. Ze hopen dat gemeenten meer gaan samenwerken met lokale organisaties om deze infrastructuren te versterken en te waarborgen voor de toekomst.