De studiereis van Prissma voert in 2014 naar New York. Eric Kokke vertrok op 2 oktober met 23 informatieprofessionals naar de Big Apple. Een eerste blog over de douane, het National Archive en afwasbare ‘tattoos’.
Door: Eric Kokke, marketing manager van GO opleidingen
‘I am on a studytrip, ma’am,’ antwoord ik op de vraag van de douanebeambte over het doel van mijn bezoek aan New York. ‘Interesting, what are you going to study? Plichtsbewust antwoord ik netjes: ‘Information management, document management, library and archiving kind of stuff. Digital information.’
‘Are you kidding me? Archiving?’ Ze kijkt me wantrouwend aan.
Lachend voegt ze daar nog aan toe: ‘You must be the only one then!’. Mijn antwoord ‘No ma’am, there are 24 in our group’, heeft ze niet verwacht. Hoofdschuddend zet ze een stempel in mijn paspoort. Ze voegt er een licht cynisch ‘Have a nice trip!’ aan toe.
En daarmee kwam er een begin aan de Prissma Next Step studiereis 2014 New York. Een mooi avontuur vol bedrijfsbezoeken, inkijkjes in de informatiewereld van de VS, persoonlijke uitdagingen en het verlaten van comfortzones voor 24 informatieprofessionals.
De avond van aankomst staat in het teken van een enorme informatieoverload. Een wandeling over 7th Avenue richting het beroemde Time Square betekent een constante lading van commerciële boodschappen, die de fel verlichte billboards over ons uit storten. Er zitten zoveel verschillende boodschappen in deze informatiestromen dat het ’s avonds in bed nog duizelt.
Maar dit is niet de informatie waar we voor naar New York zijn gekomen. Daar komen we de volgende dag wel mee in aanraking. Al is het de combinatie van toeval en regen die ons in een van de vele dependances van het National Archive doet belanden. En dan ook nog op de eerste zaterdag van de maand. Het moment dat alle bezoekers welkom zijn om een kijkje achter de schermen te nemen. Hoewel we eigenlijk voor het museum in dit mooie pand zijn gekomen, laten we deze kans niet aan ons voorbij gaan.
Op het eerste gezicht is het een archief zoals we die in Nederland ook wel kennen. Er heerst een serene rust, mensen zitten gebogen over de dossiers en achter de balie twee mannen die rustig wachten op eventuele vragen. Om ze wat afwisseling in hun dag te geven, vragen wij ze naar hun speerpunten voor de komende jaren. Het antwoord is weinig verrassend. Digitaliseren van alle dossiers die ze in hun beheer hebben en publiceren via het web. En ook hier bekende issues; de capaciteit in verhouding tot de enorme hoeveelheid materiaal (in hun geval: rechtszaken). Voorlopig richten ze zich dus maar op het digitaliseren van de zogenaamde ‘showcases’. Maar de archivaris van dienst laat er wel een vermoeide zucht bij horen. Ook daar hebben ze er nog wel stapels van liggen.
Een ander speerpunt ontdekken we zelf bij het verlaten van het archief. Daar vinden we een stapel stickers met het logo van de organisatie. Ten minste, daar lijkt het in eerste instantie op. Een nadere blik leert ons dat het gaat om afwasbare of tijdelijke ‘tattoos’… Ook in de VS is men dus bezig met het imago van archiefinstellingen.
Misschien dat deze actie van het National Archive zelfs de dame van de douane op JFK Airport overtuigen dat archiveren ‘serious business’ is.